Ο Elbert Habbart λέει: "Ο αποτυχημένος είναι ένας άνθρωπος που τυφλώθηκε και δεν είναι ικανός να διδαχτεί από την εμπειρία".
Η εμπειρία από μια αποτυχία μας προετοιμάζει για την επόμενη προσπάθεια προς την επιτυχία. Είναι ο καθοδηγητής μας. Είναι σημαντικό να μαθαίνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη.
Καταγράφουμε τα λάθη μας σε ένα νοητό χάρτη και αποφεύγουμε να περάσουμε από τα ίδια σημεία ξανά. Αυτό μας βοηθάει να καταγράψουμε και τις σωστές πρακτικές που πετυχαίνουν σε σχέση με αυτές που δεν αποδίδουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δημιουργούμε ένα σύστημα επιτυχίας και το ακολουθούμε κάθε φορά κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις έτσι ώστε να προσαρμοζόμαστε στις διαφορετικές συνθήκες κάθε εγχειρήματος. Χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι.
Ένα κοινό λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πως μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια, αντί να κάνουν έναν απολογισμό του εγχειρήματος και να δουν τι πήγε λάθος και να το διορθώσουν την επόμενη φορά, θεωρούν πως το λάθος που έκαναν τους έφερε την οριστική αποτυχία. Εφόσον προσπάθησαν σκληρά και δεν πέτυχαν το στόχο τους, συμπεραίνουν πως δεν θα μπορέσουν ποτέ στο μέλλον να τον πετύχουν. Πιστεύουν πως και την επόμενη φορά θα κάνουν λάθος και θα αποτύχουν. Υποτιμούν τη δύναμη του μυαλού τους. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψιν τους τη δημιουργική ικανότητα του μυαλού τους. Εστιάζουν στο εμπόδιο που βρήκαν μπροστά τους και δεν το διαγράφουν από τη μνήμη τους ποτέ. Βλέπουν για πάντα μπροστά τους το μοιραίο εκείνο εμπόδιο. Δεν ψάχνουν να βρουν τρόπους να το ξεπεράσουν. Απλά το βλέπουν ως αξεπέραστο βουνό.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 95% των ανθρώπων δεν θέτουν στόχους εξ'αρχής. Γιατί προσπάθησαν να πετύχουν ένα στόχο κάποτε και απέτυχαν λόγω ενός ανυπέρβλητου εμποδίου. Έτσι το 95% των ανθρώπων, αποτυγχάνοντας να βάλουν ένα πλάνο για την επιτυχία τους, σχεδιάζουν ένα 100% πετυχημένο πλάνο για την αποτυχία τους! Δεν προσπαθούν ξανά. Παραιτούνται. Και ως γνωστόν όσοι παραιτούνται δεν μπορούν να είναι νικητές. Γιατί οι νικητές ποτέ δεν παραιτούνται. Το 95% των ανθρώπων κάνουν MONO ΜΙΑ προσπάθεια σε ένα σημαντικό εγχείρημα. Παραιτούνται πολύ νωρίς.
Κάποτε διάβασα το εξής: "Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή." Τις περισσότερες φορές η επιτυχία περιμένει στην επόμενη γωνία. Αν την αξίζεις και έχεις εκπέμψει στη συχνότητα του σύμπαντος ότι είσαι ΤΩΡΑ επιτυχημένος η επιτυχία είναι πολύ κοντά. Ίσως στην επόμενη προσπάθεια. Χρειάζεται να μην τα παρατήσεις όταν όλα φαίνονται δύσκολα, να συνεχίσεις λίγο ακόμα και άλλο λίγο.
Αν αύριο το πρωί μπω στο αυτοκίνητο και κοιτάξω τον καθρέπτη αλλά δεν πάρω τα μάτια μου από αυτόν δεν θα μπορέσω να ξεκινήσω γιατί δεν βλέπω το δρόμο μπροστά μου. Θα παραμείνω εκεί στάσιμος. Βλέπω μόνο πίσω. Τα λάθη που έκανα στο παρελθόν. Τρείς φορές στο παρελθόν τράκαρα. Άρα είμαι ένας κακός οδηγός. Κίνδυνος για τους γύρω μου και για τον εαυτό μου. Και δεν γίνεται να "προσπαθήσω" να ξεκινήσω να οδηγώ. Ή ξεκινάω και οδηγώ ή παραμένω στάσιμος. Παγωμένος. Δεν υπάρχει προσπάθεια. Ή κάνω κάτι ή δεν το κάνω.
Έκανα δυο αποτυχημένες προσπάθειες να κάνω τη δική μου επιχείρηση στο παρελθόν. Και ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σε δύο επιλογές: Προγραμματίζω το μυαλό μου πως είμαι ανίκανος, ανίδεος από επιχειρήσεις και μιας και πιο εύκολο είναι να είμαι υπάλληλος και όλοι μου λένε πως δεν είναι αυτά για μένα, κάθομαι στα αυγά μου και δεν ξαναεπιχειρώ ποτέ γιατί θα αποτύχω ξανά και πάντα θα αποτυγχάνω.
Ή ακολουθώ τις συμβουλές και πατάω πάνω στα βήματα των επιτυχημένων που απέτυχαν πολλές φορές, έσωσαν πολύτιμες εμπειρίες από το ναυάγιο, επέμειναν, δεν τα παράτησαν, συνέχισαν και συνάντησαν την επιτυχία. Προγραμματίζω το μυαλό μου πως η δημιουργική μου ικανότητα είναι θαυμαστή και μπορώ να βρω τη λύση για κάθε εμπόδιο ή δυσκολία. Το μυαλό μου είναι πιο δυνατό από το εμπόδιο. Δεν θα με νικήσει αυτό. Αποφεύγω προηγούμενα λάθη, σχεδιάζω ένα σύστημα που πετυχαίνει το οποίο είμαι έτοιμος να προσαρμόζω καθώς προχωρώ, και επιμένω μέχρι να πετύχω.
Αν ο Edison εστιαζόταν στα λάθη του και στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε δεν θα είχαμε σήμερα φως.
"Σώστε οτιδήποτε απομένει από κάθε ναυάγιο." - David Schwartz
Η εμπειρία από μια αποτυχία μας προετοιμάζει για την επόμενη προσπάθεια προς την επιτυχία. Είναι ο καθοδηγητής μας. Είναι σημαντικό να μαθαίνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη.
Καταγράφουμε τα λάθη μας σε ένα νοητό χάρτη και αποφεύγουμε να περάσουμε από τα ίδια σημεία ξανά. Αυτό μας βοηθάει να καταγράψουμε και τις σωστές πρακτικές που πετυχαίνουν σε σχέση με αυτές που δεν αποδίδουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δημιουργούμε ένα σύστημα επιτυχίας και το ακολουθούμε κάθε φορά κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις έτσι ώστε να προσαρμοζόμαστε στις διαφορετικές συνθήκες κάθε εγχειρήματος. Χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι.
Ένα κοινό λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πως μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια, αντί να κάνουν έναν απολογισμό του εγχειρήματος και να δουν τι πήγε λάθος και να το διορθώσουν την επόμενη φορά, θεωρούν πως το λάθος που έκαναν τους έφερε την οριστική αποτυχία. Εφόσον προσπάθησαν σκληρά και δεν πέτυχαν το στόχο τους, συμπεραίνουν πως δεν θα μπορέσουν ποτέ στο μέλλον να τον πετύχουν. Πιστεύουν πως και την επόμενη φορά θα κάνουν λάθος και θα αποτύχουν. Υποτιμούν τη δύναμη του μυαλού τους. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψιν τους τη δημιουργική ικανότητα του μυαλού τους. Εστιάζουν στο εμπόδιο που βρήκαν μπροστά τους και δεν το διαγράφουν από τη μνήμη τους ποτέ. Βλέπουν για πάντα μπροστά τους το μοιραίο εκείνο εμπόδιο. Δεν ψάχνουν να βρουν τρόπους να το ξεπεράσουν. Απλά το βλέπουν ως αξεπέραστο βουνό.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 95% των ανθρώπων δεν θέτουν στόχους εξ'αρχής. Γιατί προσπάθησαν να πετύχουν ένα στόχο κάποτε και απέτυχαν λόγω ενός ανυπέρβλητου εμποδίου. Έτσι το 95% των ανθρώπων, αποτυγχάνοντας να βάλουν ένα πλάνο για την επιτυχία τους, σχεδιάζουν ένα 100% πετυχημένο πλάνο για την αποτυχία τους! Δεν προσπαθούν ξανά. Παραιτούνται. Και ως γνωστόν όσοι παραιτούνται δεν μπορούν να είναι νικητές. Γιατί οι νικητές ποτέ δεν παραιτούνται. Το 95% των ανθρώπων κάνουν MONO ΜΙΑ προσπάθεια σε ένα σημαντικό εγχείρημα. Παραιτούνται πολύ νωρίς.
Κάποτε διάβασα το εξής: "Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή." Τις περισσότερες φορές η επιτυχία περιμένει στην επόμενη γωνία. Αν την αξίζεις και έχεις εκπέμψει στη συχνότητα του σύμπαντος ότι είσαι ΤΩΡΑ επιτυχημένος η επιτυχία είναι πολύ κοντά. Ίσως στην επόμενη προσπάθεια. Χρειάζεται να μην τα παρατήσεις όταν όλα φαίνονται δύσκολα, να συνεχίσεις λίγο ακόμα και άλλο λίγο.
Αν αύριο το πρωί μπω στο αυτοκίνητο και κοιτάξω τον καθρέπτη αλλά δεν πάρω τα μάτια μου από αυτόν δεν θα μπορέσω να ξεκινήσω γιατί δεν βλέπω το δρόμο μπροστά μου. Θα παραμείνω εκεί στάσιμος. Βλέπω μόνο πίσω. Τα λάθη που έκανα στο παρελθόν. Τρείς φορές στο παρελθόν τράκαρα. Άρα είμαι ένας κακός οδηγός. Κίνδυνος για τους γύρω μου και για τον εαυτό μου. Και δεν γίνεται να "προσπαθήσω" να ξεκινήσω να οδηγώ. Ή ξεκινάω και οδηγώ ή παραμένω στάσιμος. Παγωμένος. Δεν υπάρχει προσπάθεια. Ή κάνω κάτι ή δεν το κάνω.
Έκανα δυο αποτυχημένες προσπάθειες να κάνω τη δική μου επιχείρηση στο παρελθόν. Και ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σε δύο επιλογές: Προγραμματίζω το μυαλό μου πως είμαι ανίκανος, ανίδεος από επιχειρήσεις και μιας και πιο εύκολο είναι να είμαι υπάλληλος και όλοι μου λένε πως δεν είναι αυτά για μένα, κάθομαι στα αυγά μου και δεν ξαναεπιχειρώ ποτέ γιατί θα αποτύχω ξανά και πάντα θα αποτυγχάνω.
Ή ακολουθώ τις συμβουλές και πατάω πάνω στα βήματα των επιτυχημένων που απέτυχαν πολλές φορές, έσωσαν πολύτιμες εμπειρίες από το ναυάγιο, επέμειναν, δεν τα παράτησαν, συνέχισαν και συνάντησαν την επιτυχία. Προγραμματίζω το μυαλό μου πως η δημιουργική μου ικανότητα είναι θαυμαστή και μπορώ να βρω τη λύση για κάθε εμπόδιο ή δυσκολία. Το μυαλό μου είναι πιο δυνατό από το εμπόδιο. Δεν θα με νικήσει αυτό. Αποφεύγω προηγούμενα λάθη, σχεδιάζω ένα σύστημα που πετυχαίνει το οποίο είμαι έτοιμος να προσαρμόζω καθώς προχωρώ, και επιμένω μέχρι να πετύχω.
Αν ο Edison εστιαζόταν στα λάθη του και στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε δεν θα είχαμε σήμερα φως.
"Σώστε οτιδήποτε απομένει από κάθε ναυάγιο." - David Schwartz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου